zrównoważony rozwój dyrektywa red II biomasa, biopaliwa, biopłyny

Zmiany dyrektywy RED II – 2018/2001/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych

Pierwsza dyrektyw REDI – 2009/28/WE ustanowiła regulacje w celu promowania wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych wyznaczające krajowe cele, jakie firmy miały osiągnąć do 2020 r., w zakresie udziału energii odnawialnej w ogólnym zużyciu energii i sektorze transportu. Dyrektywa 2018/2001 określa ramy na okres 2020–2030 dotyczące klimatu obejmują wyznaczony na 2030 r. cel dotyczący udziału energii odnawialnej (OZE) w zużyciu energii na co najmniej 27%. Niniejsza dyrektywa przekształca i uchyla poprzednie przepisy (dyrektywę 2009/28/WE, dyrektywę (UE) 2015/1513 oraz dyrektywę Rady 2013/18/UE).

Ważność certyfikatów zrównoważonego rozwoju

Wszystkie certyfikaty, które zostały wystawione przed 30 czerwca 2021 roku, zgodnie z przepisami przejściowymi zachowują swoją ważność maksymalnie przez okres 12 miesięcy. W tym okresie za pomocą audytu re-certyfikacyjnego należy wykazać, że od dnia 01 lipca 2021 roku przestrzegane są wytyczne RED II.

Redukcja emisji GHG

Przedsiębiorstwa muszą osiągnąć co najmniej 50 % w przypadku biopaliw, biogazu zużywanego w sektorze transportu oraz biopłynów wyprodukowanych w instalacjach działających w dniu 5 października 2015 r. lub wcześniej. W przypadku instalacji powstałych między dniem 6 października 2015 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. musi osiągnąć co najmniej 60 % w przypadku biopaliw, biogazu zużywanego w sektorze transportu oraz biopłynów. Redukcja emisji o co najmniej 65 % w przypadku biopaliw, biogazu zużywanego w sektorze transportu oraz biopłynów obowiązuje w instalacjach rozpoczynających działalność od dnia 1 stycznia 2021 r., a co najmniej 70 % w przypadku produkcji energii elektrycznej, ciepła i chłodu z paliw z biomasy w instalacjach rozpoczynających działalność od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2025 r. oraz 80 % w przypadku instalacji rozpoczynających

działalność od dnia 1 stycznia 2026 r.

Punkty zbiórki odpadów i pozostałości

Pierwsze punkty zbiórki jak i również podmioty prowadzące zbiórkę odpadów i pozostałości są zobowiązane przesłać jednostce certyfikującej wszystkich wytwórców lub przedsiębiorstw wytwarzających odpady lub pozostałości, w celu zaplanowania i przeprowadzenia oceny ryzyka dostawców.

Potrzebujesz porady?

Chętnie odpowiemy na Państwa pytania.
Kliknij przycisk, aby rozpocząć czat on-line

Biomasa i biopaliwa lub biopłyny

Towary, które były wytworzone do dnia 30.06.2021 roku zachowuje status kryteriów zrównoważonego rozwoju tzw. „certyfikowanej biomasy, biopaliw”, i powinien być jednorazowo przeniesiony z bilansu masy RED I na stan bilansu masy RED Il w dacie

01 lipca 2021 roku. Okres bilansu masy może pod dyrektywą RED II obejmować maksymalnie 3 miesiące. Ujemne stany bilansowe w takim okresie są dopuszczalne, jeżeli przed zamknięciem bilansu zostaną wyrównane.

Obliczenia emisji GHG

Zastosowanie wartości domyślnych

Wartości standardowe lub częściowe wartości standardowe zgodnie z 2009/28/WE nie może być zastosowana od 01.07.2021 r., po tej dacie należy wykorzystywać wyłącznie z wartości przedstawionych w załączniku dyrektywy RED ll.

Zastosowane wartości rzeczywiste

Wartości emisji gazów cieplarnianych (GHG), ustalone indywidualnie w ramach certyfikacji RED i zaraportowane, zachowują swoją ważność w stosunku do wyprodukowanych do dnia 30.06.2021 r. biomasy, biomasy przetworzonej i biopaliw. Późniejsze „kalkulacje” wartości rzeczywistych emisji gazów cieplarnianych przez odbiorcę i tym samym mająca miejsce z mocą wsteczną „poprawa” wartości emisji gazów cieplarnianych z już wyprodukowanych biopaliw i biopłynów jest nie dopuszczalna. Jeżeli W procesie przejścia na dyrektywę RED ll dojdzie do zmiany indywidualnych obliczeń emisji gazów cieplarnianych, należy zgłosić je niezwłocznie -- tak jak dotychczas do jednostki certyfikującej w celu ich weryfikacji. Przy obliczaniu redukcji emisji gazów cieplarnianych z biopaliw i biopłynów oraz paliw z biomasy od dnia wdrożenia dyrektywy należy stosować nowe kopalne wartości referencyjne (tj. 94 gCO2eq/MJ).

Biomasa stała lub leśna

Paliwa z biomasy muszą spełniać kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych określone w ust. 2–7 i 10 dyrektywy 2018/2001/WE. W przypadku, gdy są stosowane w instalacjach produkujących energię elektryczną, ciepło i chłód lub paliwa, o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 20 MW w przypadku stałych paliw z biomasy lub o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 2 MW w przypadku gazowych paliw z biomasy. Państwa członkowskie mogą stosować kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych do instalacji o niższej całkowitej nominalnej mocy cieplnej. Każdy podmiot gospodarczy który jest właścicielem biomasy w łańcuchu dostaw musi posiadać certyfikat. Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. Ustanawiającym obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna - w skrócie rozporządzenie UE w sprawie drewna lub EUTR - legalność działania związane z pozyskaniem są zapewniane przez przestrzeganie przepisów obowiązujących w kraju pozyskania.

Zmiana sposobu użytkowania gruntów

LUC „zmiana sposobu użytkowania gruntów” jest rozumiana jako zmianę w zakresie zagospodarowania pomiędzy sześcioma kategoriami gruntów, wymienianych przez IPCC (grunty leśne, użytki zielone, pola uprawne, bagna, osiedla, inne grunty). Grunty uprawne uznaje się za jeden sposób użytkowania gruntów. Uprawy wieloletnie definiuje się jako uprawy z łodygami zwykle niepodlegającymi corocznym zbiorom, np. zagajnik o krótkiej rotacji i uprawy palmy olejowej. Oznacza to, na przykład, że przekształcenie użytków zielonych w grunty orne jest zmianą sposobu użytkowania, natomiast zmiana z jednej uprawy (np. kukurydzy) na drugą (np. rzepak) nie jest.